۳ ویژگی روانپزشک خوب

همان گونه که در مقاله قبل گفتیم ابزار های مختلفی جهت بررسی وضعیت سلامتی فرد به پزشک  متخصص طب کار جهت اتخاذ تصمیم مناسب در خصوص شروع و یا ادامه کار مراجع کمک می نماید . در خصوص بررسی سلامت روان در کنار معاینه و اخذ شرح حال و استفاده از تست هایی ماننده MMPI، گاهی اوقات جهت اتخاذ تصمیم مناسب پزشک متخصص طب کار نیازمند اخذ مشاوره از روانپزشک می باشد که در ذیل به برخی از مهم‌ترین مواردی را که یک روانپزشک خوب را متمایز کند، اشاره نموده ایم

۱. مهارت های ارتباطی عالی
البته مهارت‌های ارتباطی سنگ بنای طبابت است، اما می‌توانم بگویم زمانی که شما روانپزشک هستید این مهارت‌ها بسیار مهم‌تر هستند.

 روانپزشکان، زمان زیادی را با بیماران می گذرانند که به روشی غیر قضاوتی به آنها گوش می دهند. گوش می دهند تا زندگی، دنیای درونی و افکار، احساسات و عواطف آنها را درک کنند. یک شرح حال کامل هنگام تلاش برای تشخیص مشکلات بیمارانشان بسیار مهم است – و اغلب ممکن است مجبور شوند در صورت داشتن طیف وسیعی از مشکلات ارتباطی از آنها حمایت کنند، به عنوان مثال در افرادی که دارای اختلالات فیزیکی مغز هستند (مانند زوال عقل یا آسیب مغزی) یا ناتوانی های ذهنی.

به همین دلیل است که صبر و درک با توانایی گوش دادن مؤثر همراه است. هنگام برقراری ارتباط با بیماران،تلاش می کنند تا آن را به روشی واضح، مؤثر و قابل درک انجام دهند – از اصطلاحات تخصصی اجتناب کنند و از زبانی که برای آنها آشنا است استفاده کنند. بدون این، روانپزشکان نمی‌توانند یک رابطه سازنده و حمایتی با بیماران ایجاد کنند.

۲. توانایی مدیریت عدم قطعیت
روانپزشکی یک تخصص عدم قطعیت بالینی است. انسان‌ها موجودات پیچیده‌ای با الگوهای منحصربه‌فرد تجربه و رفتار هستند و به همین دلیل، بیماری‌های روانی اغلب می‌توانند تکامل پیدا کنند و با آشکار شدن اطلاعات بیشتر، تشخیص‌ها تغییر کنند.

علاوه بر این، بیمارانی که با بیماری مشابه تشخیص داده می شوند، اغلب به برنامه های بسیار متفاوتی برای حمایت از آنها نیاز دارند. هیچ دو نفری که از اسکیزوفرنی رنج می برند – برای مثال – دسته ای از علائم را ندارند. و مردم به درمان ها پاسخ متفاوتی خواهند داد. ممکن است یک نفر به یک دارو به طور کامل پاسخ دهد در حالی که شخص دیگری ممکن است اصلاً پاسخ ندهد.

۳. مقابله با احساسات دشوار
رفتار بیماران – و داستان هایی که به روانپزشکان می گویند – گاهی اوقات می تواند چالش برانگیز باشد و این می تواند بر نحوه برقراری ارتباط یا همدلی پزشک با آنها تأثیر بگذارد.

برای مثال بیماری را در نظر بگیرید که نسبت به پزشک پرخاشگر یا خصمانه است. البته، بسیار مهم است که این نوع پاسخ را شخصی نگیرید، زیرا ممکن است بیمار به خاطر طیفی از مسائل غیرمرتبط با شما عصبانی باشد. اما گفتن این کار اغلب آسان تر از انجام آن است – در این شرایط عصبانی شدن یا ترسیدن می تواند کاملاً انسانی باشد. واکنش پرواز یا مبارزه منجر به عبور آدرنالین در رگ‌های ما می‌شود و کنترل آن همیشه آسان نیست.

برگرفته از :وبسایت دکتر مجتبی کریمی-متخصص اعصاب و روان