مقابله  با اضطراب به عنوان یک کارگر شیفتی

تعداد زیادی از کارگران در کشور ما به طور تمام وقت در شیفت های عصر، شب یا چرخشی کار می کنند، در حالی که بطور متوسط ​​بزرگسالان در مجموع ۴۷ ساعت در هفته کار می کنند. هر دو الگوی کاری طولانی و شیفتی/چرخشی با تعدادی از مشکلات سلامت جسم از جمله افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و برخی سرطان ها مرتبط هستند. با این حال، خواب نامنظم بر سلامت روان فرد نیز تأثیر می گذارد و احتمال اضطراب و افسردگی را افزایش می دهد. کارگران نوبتی و چرخشی چگونه می توانند در ساعات کاری چالش برانگیز با اضطراب مبارزه کنند؟

شیفت شب نسبت به شیفت های چرخشی ضرر کمتری دارد

مطالعات انجام‌شده بر روی افرادی که شیفت‌های چرخشی دارند، نشان می‌دهد که خواب راحت شبانه برای آن‌ها سخت‌تر از کسانی است که به سادگی در شیفت شب کار می‌کنند. علاوه بر خطر ابتلا به بیماری قلبی، کارگرانی که برنامه کاری آنها به طور قابل توجهی از روز به روز یا هفته به هفته متفاوت است، فشار خون بالاتری دارند، وزن بیشتری دارند و تمایل بیشتری به سیگار کشیدن نسبت به افرادی که برنامه منظم دارند دارند. تنباکو به عنوان «عصا» برای بیدار ماندن در طول شب استفاده می‌شود، زیرا ریتم‌های شبانه‌روزی طبیعی بدن ما را بر آن می‌دارد که در شب خواب‌آلود و در روز بیدار باشیم. به راحتی می توان دید که چگونه تغییرات چرخشی می تواند باعث اضطراب شود. با کاهش کمیت و کیفیت خواب، این جابجایی ها می تواند مبارزه با شرایط رایجی مانند اضطراب و افسردگی را دشوارتر کند.

کارگران شیفت چرخشی سطوح پایین تری از سروتونین دارند

مطالعات نشان می دهد افرادی که شیفت‌های چرخشی کار می‌کنند، سطوح پایین‌تری از سروتونین (هورمون و انتقال‌دهنده عصبی در سیستم عصبی مرکزی که نقش مهمی در تنظیم خواب دارد) دارند. جالب اینجاست که یکی از مسائل مشترک بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب، سطح پایین سروتونین است.

کاهش خطر اضطراب ناشی از شیفت کاری

کسانی که با اضطراب دست و پنجه نرم می کنند باید سطح چرخش شیفت را کاهش دهند. کار در شب می‌تواند با ریتم‌های شبانه‌روزی فرد تداخل داشته باشد، اما حتی کار کردن در شیفت‌های منظم در شب به کار کردن در شیفت‌های دائماً در حال تغییر ترجیح داده می‌شود.

یکی دیگر از راهکارها رعایت بهداشت خواب بهینه است. در اتاق خواب خود فضایی تاریک و ساکت ایجاد کنید (با تکیه بر جنبه هایی مانند پرده های ضخیم و پتوهای سنگین)، هر شب در ساعت معینی بخوابید، از تماشای تلویزیون یا استفاده از وسایل الکترونیکی در ساعات منتهی به خواب خودداری کنید، و از مصرف مواد محرک مانند قهوه در اتاق خواب بویژه در ساعات منهی به خواب خودداری کنید.

اگر علائم ادامه یافت، درمان شناختی رفتاری را در نظر بگیرید، که می تواند به برجسته کردن تغییرات رفتاری مهمی که می توانید برای افزایش کمیت و کیفیت خواب خود ایجاد کنید، کمک کند.

خوب خوابیدن فقط به این معنی نیست که هر شب تعداد ساعات مشخصی داشته باشید. این شامل پیروی از یک روال شبانه، خواب تا حد امکان در طول شب و انجام اقداماتی برای بهبود بهداشت خواب در خانه است. اگر بی خوابی به یک مشکل دائمی تبدیل شد، برای کاهش احتمال کم خوابی که باعث ایجاد اضطراب می شود، از متخصص کمک بگیرید.

دکتر مجتبی کریمی، متخصص اعصاب و روان