د.د.ت و اثرات آن بر سلامتی

ددت جزء مهمترین سموم در گروه سموم ارگانوکلره می باشد.این ترکیب اولین بار در سال ۱۹۷۴ توسط زیلر ساخته شد امّا تا سال ۱۹۳۹ خواص حشره کشی آن کشف نشد، تا اینکه دانشمندی به نام پل هرمان مولر در سوییس متوجه اثرات ددت روی بندپایان شد و آن خواص را کشف کرد.با توجه به اهمیت این موضوع در زمینه طب کار،در این بخش به صورت مختصر قصد داریم تا شما را با اثرات حاصل از مواجهه با این سم آشنا نماییم.

استفاده از DDT برای کنترل پشه هایی که مالاریا را گسترش می دهند مورد استفاده قرار می گیرد.

این سم ارگانوکلره  و مواد شیمیایی مرتبط با آن برای مدت طولانی در محیط و بافتهای حیوانی باقی می مانند.

مواجهه با DDT در اغلب افراد از طریق خوردن غذا از جمله گوشت ، ماهی و محصولات لبنی آلوده صورت می گیرد. تماس با DDT می تواند از طریق خوردن ، تنفس یا لمس محصولات آلوده به DDT ایجاد شود.

DDT می تواند به DDE تبدیل شده و هر دو در بدن و محیط باقی می مانند. . در بدن ، DDT به چندین محصول از جمله متابولیت دی کلرودی فنیل دی کلرواتن (DDE) تجزیه می شود. DDT و DDE در بافتهای چربی بدن ذخیره می شوند. در زنان باردار ، مواجهه با DDT و DDE می تواند در جنین نیز به دنبال مواجهه مادر رخ بدهد. هر دو ماده شیمیایی در شیر مادر نیز یافت شده و در نتیجه مواجهه نوزادان شیرده با این مواد صورت می گیرد.

اثرات مضر ناشی از DDT بر سلامتی انسان در دوزهای محیطی ناچیز ناشناخته است ولی به دنبال مواجهه با  دوزهای بالا، علائم در فرد می تواند شامل استفراغ ، ترمور یا لرزش و تشنج باشد. مطالعات آزمایشگاهی روی حیوانات بیانگر این مطلب است که مواجهه با DDT می تواند باعث اختلالات کبدی و تولید مثلی شود.

DDT بعنوان یک عامل سرطان زای احتمالی برای انسان در نظر گرفته می شود.

یافتن مقادیر قابل اندازه گیری DDT و DDE در سرم به این معنا نیست که میزان این مواد شیمیایی می تواند باعث ایجاد اثرات نامطلوب بر سلامتی می شود. مطالعات بیومانیتورینگ از DDT و DDE سرم می تواند مقادیر مرجع را در اختیار پزشکان وکارشناسان بهداشت عمومی قرار دهد تا بتوانند تعیین کنند که آیا افراد در مواجهه با سطوح بالاتری از DDT و DDE نسبت به جمعیت عمومی قرار گرفته اند یا خیر. اطلاعات بیومانیتورینگ همچنین می تواند به پژوهشگران در برنامه ریزی و انجام تحقیقات در مورد مواجهه با این مواد و اثرات مضر آن ها بر سلامتی کمک کند.

تهیه و تنظیم:

دکتر پریسا فاضل کیا-متخصص طب کار و بیماری های شغلی

مهندس سید مجتبی اجاق-کارشناس حوزه سلامت