در این بخش بیماری پسوریازیس را ازمنظر طب کار مورد بررسی قرار می دهیم.
بیماری پسوریازیس یک بیماری پوستی است که باعث ایجاد ضایعات پوسی،قرمز و خارش دار عمدتا در نواحی زانو ها ، آرنج ها، تنه و سر می شود.
عدم وجود پسوریازیس در معاینات بدو استخدام، عدم ابتلا به آن در آینده را تضمین نمی کند.
این بیماری ممکن است به دنبال آسیب های فیزیکی یا شیمیایی در محیط کار تشدید شود.در محیط کار پوریازیسی که کف دست و پاها را درگیر کرده است،میتواند مسئله ساز باشد به طوریکه افراد نمی توانند کفش ایمنی بپوشندو در کارهای دستی و حمل بار سنگین و کار در وضعیت ساخت و ساز و وضعیت خدمات مشکل خواهند داشت.
فاکتور های خطر در محیط کار برای تشدید بیماری و ضایعات پوستی:
- آسیب های فیزیکی به نواحی درگیر پسوریازیس از قبیل: اصطکاک-سایش پوست-فاکتور خطر دائمی در تشدید بثورات ناحیه دست ئ پاها می باشد.
- برخی حلال ها و مواد شیمیایی از قبیل تری کلرو اتیلن نیز می توانند باعث شعله ور شدن ضایعات پوستی از قبل موجود شوند.
- کارهای پر استرس نیز با دوره های تشدید بیماری همراهی دارند.
- از طرفی خجالت زدگی از وجود ضایعات پسوریازیسی قابل دید روی دست یا سر نیز می توانند روی احساسات و اعتماد به نفس اجتماعی فرد در محیط کار تاثیر گذار باشد.
- در نهایت لازم به ذکر است که با درمان کافی و پیگیری بیمار یتحت نظر متخصص پوست امکان کنترل بیشتر موارد پسوریازیس فعال وجود دارد.
- نکته قابل توجه در خصوص این بیماری این است که پسوریازیس قابلیت سرایت ندارد .