-
مهندس سید مجتبی اجاق
- بدون نظر
- عمومی
تعیین نقص عضو
برای تعیین نقص عضو هم میتوان نقص عضو کنونی را محاسبه کرد و هم میزان افت عملکرد نسبت به گذشته را مورد ارزیابی قرار داد.
ممکن است فردی پس از ایجاد نقص عضو از نظر متوسط جامعه در حد طبیعی باشد، اما نسبت به وضعیت خودش پیش از آسیب، افت کرده باشد. بنابرین روش دوم دقیق تر و بهتر است اما تعیین آن به این شکل به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات گذشته مشکل است.
تعیین نقص عضو با توجه به قانون مجازات های اسلامی در سازمان پزشکی قانونی انجام می شود که با مراجع آن در سایر کشورها تا حدودی متفاوت است.
تعیین ناتوانی يا از کار افتادگی
برای تعیین میزان ناتوانی از درصد نقص عضو محاسبه شده استفاده می شود و لازم است به پنج سؤال زیر پاسخ داده شود:
۱) آیا فرد متقاضی با وجود از کار افتادگی، توانایی انجام این کار را دارد؟
به این سؤال بر اساس انجام معاینات تناسب برای شغل پاسخ داده می شود. برای انجام این کار لازم است:
- محیط کار از نظر مواجهات مختلف به طور کامل بررسی شود.
- توانایی ها و ناتوانی های احتمالی فرد متقاضی به طور کامل بررسی شود.
- توانایی فرد متقاضی برای انجام وظایف اختصاصی شغل مشخص شود.
۲) آیا فرد متقاضی مجاز است این کار را انجام دهد؟
با این سؤال خطر احتمالی برای خود فرد یا سایرین مشخص می شود. ممنوعیت فرد متقاضی برای انجام کاری در چند مورد صدق میکند:
- احتمال عود بیماری یا تکرار آسیب قبلی
- احتمال وجود خطر برای دیگران (مانند پرستاری که دچار هپاتیت B شده است)
- احتمال ناتوانی کامل در آسیب بعدی (مثلاً تراشکاری توسط فردی که یک چشمش را از دست داده است)
- احتمال ایجاد آسیب غیرمرتبط با بیماری یا آسیب قبلی (مانند کار در ارتفاع توسط فردی که دچار صرع کنترل نشده است)
۳) میزان ناتوانی يا از کار افتادگی چقدر است؟
طبق تعاریف ارائه شده میزان ناتوانی یا از کار افتادگی می تواند کلی و جزئی باشد. که هر کدام به انواع دائم و موقتی تقسیم می شوند.
۴) چگونگی تغییر شرایط انجام کار به نحوی که فرد قادر به انجام آن باشد؟
پس از مشخص شدن نقص عضو اولین قدم مناسب کردن محیط کار فرد متقاضی است تا قادر به انجام فعالیت های اصلی شغل قبلی باشد. این کار به ویژه برای مواجهات فیزیکی امکان پذیر است. اما در موارد مواجهات شیمیایی تغییر محیط کار در اکثر موارد سخت و در برخی موارد امکان ناپذیر است و اين مشكل ممکن است باعث تغییر موقتی یا دائم شغل شود.
۵) چگونگی تغییر وضعیت فرد متقاضی به طوری که ناتوانی وی کمتر شود؟
- قطع مواجهه: در موارد ناتوانی های موقت لازم است صبر کرد تا دورة بیماری کامل شود و فرد بهبود پیدا کند. قطع مواجهه در برخی موارد سبب بهبود کامل فرد میشود اما در برخی مواقع چنین نیست.
- درمان بیماری: از آن جا که در بسیاری از موارد درمان نقص عضو را کاهش می دهد، توصیه می شود تعیین میزان آن پس از درمان کامل بیمار انجام شود.
- بازتوانی: پس از درمان کامل، بازتوانی نیز می تواند میزان نقص عضو را کاهش دهد.